Chcą się uczyć w Kamerunie!

kuchnia

S.Alina, misjonarka z Yaounde napisała do nas o maluchach (więcej w zakładce Maluchy z Kamerunu), ale jej troską objęte są także dzieci szkolne (poniżej fragmenty listu):

„Szczęść Boże, Witam wszystkich bardzo serdecznie i ciepło pozdrawiam ze stolicy Kamerunu Yaounde. (…) Jako siostra dominikanka pracuje w Kamerunie od 5 lat, a od października 2011 w stolicy Yaounde. Pracuje jako katechetka przy parafii św. Piotra Apostoła. Parafia jest stosunkowa duża i żywa.  Jak wszędzie i tutaj wiele rodzin żyje w prawdziwej nędzy, co uniemożliwia posyłanie dzieci do szkoły, za którą trzeba płacić. Stąd moją prośba  o pomoc adopcyjną i umożliwienie kształcenia tych dzieci. Życie w stolicy nie jest łatwe, bo oprócz szkoły często dochodzą jeszcze długie dystanse by do niej dojechać. Dlatego dla rodzin, które nie posiadają stałego źródła utrzymania jest praktycznie niemożliwe kształcić swoje dzieci. Wiele z tych rodzin, mieszka na wynajętych budowach, do czasu wykończenia jej przez właściciela. Nie mają bowiem środków na wynajem. A jeśli nawet któryś z rodziców pracuje to brak pieniędzy na opłatę szkół wszystkim dzieciom. Szkoły bowiem maja wysokie opłaty i co roku większe wymagania. Jedynie wysokość zarobków się nie zmienia, są one bardzo niskie, w porównaniu z życiem. Dlatego najczęściej jedzą raz dziennie, w niektórych rodzinach czasami nawet brak na codzienny posiłek. Moim pragnieniem są także korepetycje dla uczniów szkoły podstawowej gdyż ich poziom jest bardzo niski ( wielu nie czyta i nie pisze po francusku). Pan dyrektor szkoły katolickiej do której będą uczęszczać zgodził się na przyjęcie tych uczniów jeśli uzupełnią braki, które maja im zapewnić korepetycje. W ciągu roku jesteśmy z nimi w stałym kontakcie, mamy tez dla niech regularne spotkania. Uczniowie ci, są również objęci opieką duchową. Ci z klas 4 i wyżej rozpoczęli katechezę przygotowującą do sakramentów. Wielu z  tych dzieci nie ma swoich aktów urodzenia, z zaniedbania rodziców. Idąc do klasy szóstej akt urodzenia jest konieczny

Rodzina theo i Juniora -kuchnia

Trudnym pytaniem w formularzu dla dzieci było ich marzenie, bo dla większości  ktoś po raz pierwszy w ich życiu postawił im takie pytanie. Najczęstszą odpowiedzią było ukończyć szkołę, pomóc rodzeństwu i pracować… Bardzo  dziękuję w imieniu wszystkich uczniów za ogromna pomoc jaką otrzymają dzięki Wam. Zapewniamy o naszej modlitwie wdzięczni za każdą pomoc. (na zdjęciu po lewej jest kuchnia)

Szkoła Podstawowa w Kamerunie trwa 6 lat, licząc od pierwszej sil, druga CP, trzecia CE1, czwarta CE2, piąta CM1 i szósta CM2 – kończąc klasę szóstą uczniowie zdają egzamin, który daje im możliwość pójścia do liceum. Nauka w liceum ma 2 cykle: klasy 6 do 4 ( czyli dla nas 1 do 3 ) to pierwszy cykl. Drugi o wiele trudniejszy rozpoczyna klasa 3 w której trzeba zdać egzamin BPCE jest pn wejściówka do następnej klasy. Jeśli uczeń dobrze zaliczy rok mając pozytywne wyniki a nie zda egzaminu musi powtarzać cały rok.

Kamerun_11.2012

Dlatego dobre szkoły to te gdzie zdawalność jest wysoka, czyli taka szkoła ma dobrą kadrę nauczycieli. Bywają licea gdzie zdawalność jest minimalna, bo nauczyciele np. nie docierają z zajęciami do uczniów. Po klasie trzeciej jest rok klasy drugiej ( bez specjalnych egzaminów) następnie ostatnie dwa lata to klasy egzaminacyjne. Pierwsza gdzie zdają probatoire ( egzamin umożliwiający przygotowanie do matury i przejście do klasy maturalnej), po której jest ostatni rok liceum Terminal czyli matura. Nie brak też tych zdolnych którzy po maturze pragną kształcić się dalej by łatwiej zdobyć pracę, o którą tutaj wciąż ciężko.
Niech Jezus błogosławi Wam, i wynagradza Waszą ofiarność i dobroć serca. Z serdecznymi pozdrowieniami z Kamerunu. s.Alina ”

 

Szczegóły adopcji w Kamerunie – zapraszamy TUTAJ (klik), a informacje ogólne o naszym programie adopcyjnym – zasadach i możliwościach TUTAJ
Studentów i najstarszych uczniów można także znaleźć w zakładce na tej stronie ADOPCJA STUDENTA. Oni są nadzieją pokoleń – pokonali ogromne trudności, by dojść tam gdzie teraz są.
Dzieci i młodzież szkolna napisały listy i dla swoich potencjalnych opiekunów już w 2012 roku. Ciągle mają nadzieję. Zaprzyjaźniony tłumacz tłumaczy korespondencję od dzieci, a formularze sa w 2-3 językach.

W razie dodatkowych pytań poza informacjami na stronie, do której kierujemy powyżej, warto napisać na adres adopcja@majaprzyszlosc.org.pl