Są dzieci, których jeszcze nikt nie wybrał… i widzą o tym, gdy widzą, że kolega dostał odpowiedź na swój list, a one nie..

Zmagamy się w ostatnich miesiącach z przydzieleniem dzieci Rodzicom Adopcyjnym, gdyż roku 2020-21 okazał się dla wielu osób trudny finansowo. Choć zgłoszeń jest dużo, to dużo dzieci straciło Rodziców i wsparcie w finansowaniu edukacji.

Od kilkudziesięciu lata znana jest Adopcja Serca, a od kilkunastu w obecnej formie. Kojarzona zwykle z Afryką, obecnie także w w Azji i Ameryce Południowej. Na misjach w Nepalu, Boliwii czy w domu dziecka w Angoli są pod opieką misjonarzy, mając pomoc w nauce, zainteresowanie, podręczniki i przede wszystkim stabilność w nauce.

Część z nich chodzi do szkoły tylko dlatego, że osoba „z zachodu” pomaga opłacać te koszty. W przeciwnym razie Rodzic wysyła dziecko do fizycznej pracy lub w przypadku dziewczynek – szybko wydaje za mąż. Te, które mają Rodziców często piszą listy, wysyłają rysunki czy świadectwa. Nie każdy z nich otrzyma odpowiedź.

Są Rodzice nastawieni na sprawdzanie postępów swojego dziecka, bez bezpośredniego kontaktu z nim. Są tacy, którzy chcieliby znać każdy krok młodego człowieka i najchętniej zasypaliby nas mailami. Każda forma kontaktu ma swoje plusy i minusy, każda przede wszystkim daje nadzieję na lepsze jutro. Wybierz dziś, jakim Rodzicem Adopcyjnym chciałbys być – dyskretnie wspierającym, poruszonym listem, czy aktywnym i piszącym często.

Zdecyduj jakiej płci i w jakim wieku chciałbyś mieć Podopiecznego lub Podopieczną, z jakiego kraju. Zaproś ucznia do swojego świata. Choćby na jeden rok lub dwa.
Kontakt: adopcja@majaprzyszlosc.org.pl

Otrzymaliśmy nowe wiadomości z domu dziecka w Nakuru i dlatego kierujemy do Was tę wiadomość.

Witajcie Kochani,

U nas wszystko w porządku. Piszę tę wiadomość, gdy wszystkie nasze starsze dzieci są obecnie w szkołach. Serdecznie dziękujemy wszystkim Rodzicom, którzy finansują ich edukację, dowóz, leki. Kłopoty zdrowotne z początku roku mamy już chyba za sobą, ale w ostatnich tygodniach mamy coraz częściej – praktycznie codziennie – telefony z zapytaniem o możliwość przyjęcia nowych dzieci.

Jest u nas od niedawna dziewczynka, którą gdy miała 4 tygodnie, została porzucona w szpitalnym pogotowiu i uratowana przez szpital. Nazwaliśmy ją Anna – przeżyła, bo miała odruch ssania i dobrze sobie radzi z butelką z mlekiem modyfikowanym.
Teraz dostaliśmy kolejnego porzuconego chłopca, którego nazwaliśmy Asherem. Trafił do nas prosto ze szpitala – został porzucony po urodzeniu i wrzucony do latryny, gdzie został uratowany przez dobrego samarytanina po kilku dniach. Ma głębokie nacięcie na gardle, ale codziennie zabieramy go do szpitala. Ma około miesiąca i przez najbliższe 6 miesięcy musi być na mleku modyfikowanym. Dziękuję za waszą pomoc i różnicę w życiu dzieci, niech Bóg Wam błogosławi, przytula. Całusy od naszej całej rodziny. Regina

W związku z tym co czytamy chcielibyśmy pomóc naszej placówce w zakupie mleka modyfikowanego.
Jeśli możesz zakupić je dla niemowląt – między innymi dla dwójki dzieci ,o której czytasz powyżej, będziemy zobowiązani za darowizny na rachunek:

Fundacja Mają Przyszłość
PL 44 2490 0005 0000 4600 3246 9899;
Tytuł przelewu: „mleko dla dzieci Afryki – darowizna”

lub zakup puszek w naszym fundacyjnym sklepiku:

Duża puszka 111 zł ( 2,5 kg )
http://sklep.majaprzyszlosc.org.pl/produkt/mleko-dla-dzieci-w-puszce

Mała puszka 40 zł ( 1 kg )
http://sklep.majaprzyszlosc.org.pl/produkt/mleko-w-proszku

* Na zdjęciu jedno z niemowląt z jego pobytu w tym domu dziecka.  Ze względu na ochronę danych osobowych, imiona mogą być zmienione.

S.Alina, misjonarka z Yaounde napisała do nas o maluchach (więcej w zakładce Maluchy z Kamerunu), ale jej troską objęte są także dzieci szkolne (poniżej fragmenty listu):

„Szczęść Boże, Witam wszystkich bardzo serdecznie i ciepło pozdrawiam ze stolicy Kamerunu Yaounde. (…) Jako siostra dominikanka pracuje w Kamerunie od 5 lat, a od października 2011 w stolicy Yaounde. Pracuje jako katechetka przy parafii św. Piotra Apostoła. Parafia jest stosunkowa duża i żywa.  Jak wszędzie i tutaj wiele rodzin żyje w prawdziwej nędzy, co uniemożliwia posyłanie dzieci do szkoły, za którą trzeba płacić. Stąd moją prośba  o pomoc adopcyjną i umożliwienie kształcenia tych dzieci.