3 grudnia uczciliśmy dzień osób z niepełnosprawnościami, czyli naszych kochanych Podopiecznych w Polsce, ale także w Afryce, już 3 grudnia, za kilka dni.
Ogromne serce dla nich ma Regina, prowadząca dom dziecka w Nakuru.
Joshua, Jane, Lackrisha, Rael, Ramsey i Charles zmagają się z wyzwaniami każdego dnia. Bycie dzieckiem z niepełnosprawnością nie jest proste. Bycie nim w Kenii – jest arcytrudne.
Charles od urodzenia porusza się na kolanach, jednak w wielu 17 lat ten fakt irytował go bardzo mocno. Fizyczne ograniczenia związane z układem stawów, kości, pracą mięśni mocno wpływały na jego stan psychiczny. Bardzo chce być bardziej samodzielny, aby choć do toalety iść bez opiekunki…
Szpital w Kijabe, niedaleko Nairobi, miał w depozycie środki po jednym z wcześniejszych Podopiecznych, który niestety zmarł w wieku dziecięcym w wyniku kumulacji wielu groźnych jednostek chorobowych. Środki były zamrożone, aby mogły w przyszłości służyć innym dzieciom pod opieką Reginy. W połowie listopada skorzystał z nich nasz Charles. 
Od wielu miesięcy pracował z nim fizjoterapeuta, a kilkanaście dni temu odbyła się trudna operacja. Po pierwszych kryzysowych dniach, obserwacji i powrocie do domu, okazało się, że z gipsem jest za ciasny. Nastąpił powrót do szpitala i konieczności zmiany opatrunków z powodu potwornego bólu – Charles został już ponownie wypisany do domu. Przed nim trudna droga – rehabilitacja, a z czasem operacja drugiej nogi 
Trzymamy kciuki i ściskamy go najmocniej na świecie, wspominając wspólny czas na początku października, gdy razem z wolontariuszami projektu Gasimy Afrykę odwiedziliśmy ten wyjątkowy dom dziecka. Post o tym już w ten weekend 
Na zakończenie pobytu szpital podarował Charlesowi prezent!
Otrzymał zamiennie zupełnie inny wózek – wygodniejszy i dużo bardziej dopasowany do jego potrzeb 
Asante sana!
Asante sana!
Koszty opieki nad dziećmi i młodzieżą z niepełnosprawnościami oraz pozbawionymi opieki rodzicielskiej są zdecydowanie wyższe., a domu dziecka nie są dotowane.
Obecnie braki w opłatach ma kilkoro Podopiecznych i zagraża to ich codziennemu funkcjonowaniu w szkole i w domu.
Jeśli w te święta możesz podzielić się dobrem z nimi – zachęcamy ogromnie – darowizna indywidualna, zbiórka w Rodzinie, wśród Przyjaciół, w Szkole lub darowizna z Firmy przed końcem roku obrotowego.
Każda forma wsparcia i każda kwota ma ogromne znaczenie (można odliczyć także w PIT lub CIT).
Fundacja Mają PrzyszłośćAlior Bank : 65 2490 0005 0000 4520 4418 9818
Charles 652 USD Joshua 500 USD Timothy 1212 USD Lucy 1188 USD Ramsey 469 USD Rael 1401 USD Beatrice 1503 USD Kevin 1001 USD
Dla chętnych by pomóc:
Thierry sam płacił za swoje studia pracując w wakacje i w weekendy. Skończył 2 lata szkoły” „Szkoły dla nauczycieli Techników”. Jego dziedzina to elektryczność. Ma więc zawód: „nauczyciel zawodu w liceum technicznym”.
Poza tym dzieciaki mają się dobrze mimo, że czasami są głodne. Najtrudniej to nauczyć rodziców czystości i zainteresowania dziećmi. Wciąż wiele z nich chodzi brudne i zaniedbane, chyba, że dostaną odzież z paczek na misji. Co jakiś czas mamy spotkania z rodzicami, będziemy do skutku przypominać o ich zadaniach rodziców.
William jest studentem w Kamerunie. Miał się bronić w tym roku, ale nie opłacił do końca poprzedniego roku oraz bieżacego, gdyż zmarł mu tato, który pomagał opłacić szkołę. Na spotkanie z misjonarką przyszedł z mamą, by poświadczyła, że bardzo dobrze się uczy. Doniósł świadectwa i bardzo prosił o wsparcie kilkuset euro, by skończyć uczelnię. Jako absolwent dziennikarstwa i prezenter radiowo/telewizyjny na Instytucie Nauczania oraz Ochrony Dziedzictwa Audiowizualnego, ma w stolicy duże szanse na pracę.
Gabrielle jest sierotą zupełną – jej rodzice nie żyją, a opiekuję się nią właśnie bardzo wiekowa babcia. W ostatnim roku babcia złamała noge i 6 miesięcy była leżąca po operacji, opiekowała się nią 
Podopieczni z programu adopcyjnego w Kamerunie przygotowali piękna kartkę wielkanocną.
